Het wachtwoord voor de Appie app, de Jumbo, de sportschool en een site voor een lekker recept, ach dat is niet zo interessant. Daarvoor hetzelfde gebruiken is wel makkelijk.
Maar dan heb je ook van die sites waar je privéleven op bloot ligt. Je DigiD, de huisarts, het HR portal van je werk en natuurlijk Facebook.
Een simpel wachtwoord werkt daar niet voor. Minimaal 8 karakters met cijfers, letters en leestekens. Vervolgens moet je deze dan ook nog regelmatig veranderen. Weet jij het dan nog? Nee, ik niet meer hoor, welke was voor wat? Hoewel ik dan een lijstje heb gaat het nog vaak mis.
Dan maar “wachtwoord vergeten” aanklikken en hopen dat je dan direct een mail krijgt. Want ja, als je dan vervolgens wat anders gaat doen en niet binnen een bepaalde tijd de link gebruikt kan je weer opnieuw beginnen.
Vervolgens, hoofd erbij, want ja, welk maf woord bedenk ik nu weer en dan ook nog een keer herhalen en juist opslaan in mijn lijstje.
Het zal wel mijn chaotische geest zijn, maar ik baal er altijd weer flink van als ik niet verder kan omdat ik op een nieuw wachtwoord moet wachten.
Kom maar op met de irisscan, de vingerafdruk of nfc-chip onder je huid. Nooit meer twijfels over mijn inloggegevens. Als er dan internetcriminelen bij mijn gegevens willen komen, zullen zij mij toch eerst moeten opzoeken.
Of denk ik nu echt te simpel?