Op mijn werk hebben we een snoepautomaat hangen. Deze hangt vlak bij de toiletten. Waarschijnlijk voor de stiekeme snoepers. Op het toilet is geen prullenbak, dus moet je de wikkel in je zak doen en niet vergeten uit je zak te halen anders merken ze het thuis. Maar daarvoor schrijf ik dit stuk niet. Ik heb een analyse op dit apparaat los gelaten.
In een periode van zo’n 14 dagen loopt het apparaat leeg. Het begint eerst bij de gevulde koeken, die zijn meestal na één dag weg, dan een gelijk opgaan van de stroopwafels en de Mars-en. Omdat het gezond is wordt de Sultana overgeslagen, maar voordat men aan de witte Kitkat begint worden de Sultana alsnog genuttigd. Deze cyclus heb ik een aantal keren gezien. Dan ga je toch afvragen of het dezelfde persoon is die deze gokkast leegmaakt, of haken er anderen gedurende het proces af. Het is ook een nare automaat die geld niet wil wisselen.
Ik moet toegeven dat ik in de periode van een jaar drie keer iets uit deze automaat heb gehaald, een gevulde koek (ik was er op tijd bij), een zakje M&M pinda’s en Sultana.
Maar ik snap het verdienmodel van deze automaat niet, of zijn wij de enige verdieping waar het zo hard gaat, wel een hoge aanwezigheid van mannen. In ieder geval zou ik als leverancier (Snackmoments) iedere dag langs deze automaat lopen en deze aanvullen. Of is de opdracht gegeven vanuit het hoger management dat deze suikers kort-cyclisch zijn en het werktempo kunnen beïnvloeden.
Rare jongens die baggeraars.
Dan tikken ze ook nog iedere dag de vangrail aan …
