Territoriumdrift

Afgelopen vrijdag had ik een overleg. Je kent dat wel, dat zijn die vrijdagen waarbij iedereen vrij heeft, waarbij de parkeerplekken in overvloed zijn. Behalve voor die asociale auto die ik rijd. Die ligt wat lager op de weg en als je dan het parkeerdek oprijdt, zit je met gespannen bilspieren te wachten op het moment dat te trekhaak de grond raakt. Dus ik blijf liever op de laagste etage. Nu zijn er een beperkt aantal plaatsen voor de verschillende bedrijven uit het bedrijfsgebouw. Parkeerruimte genoeg dus ik zet mijn auto neer bij een voor mij onbekend bedrijf. Met het uitstappen word ik aangesproken over het feit dat ik daar mijn auto niet mag parkeren.Ik negeer de man omdat ik denk dat er plek genoeg is.

Ik had vooraf gevraagd in het kantoor of er vergaderruimte vrij was. Helaas was dat niet het geval dus ik nam het risico in een ruimte terecht te komen van iemand. In die ruimte stond een monitor zodat we tijdens dat overleg deze monitor konden gebruiken. Het liep allemaal lekker, waren ongeveer 1 uur en 40 minuten onderweg, komt er iemand binnenstormen. ‘Heb je deze kamer gereserveerd?’ stelt de man in kwestie. Ik zeg: ‘nee…’, maar onderwijl hoorde hij engels praten, dus hij dimde in. ‘Het is mijn kamer en ik wil er om 13.00 uur in.’ Tijdens het afronden zie ik de man druk in de weer om een A4-tje aan de buitenkant van de ruimte te plakken. Toen wij buitenkwamen stond erop dat dit géén vergaderkamer is! Maar achteraf gezien,  de kamer was ook niet van die man….

Terug bij mijn auto zit er een sticker op mijn ruit. Met de tekst: ‘Ik zei toch dat je de auto weg moest zetten… ‘ Nog steeds waren er evenveel parkeerplekken over als het moment dat ik aan kwam rijden. Ik heb de sticker onder zijn ruiterwisser gedaan. Dat is nou weer jammer, kwaad met kwaad vergelden.

Waarom dit bericht, ligt dat aan mij, ben ik bezig mijn territorium aan het vergroten ? Ik kom alleen maar omdat ik ergens voor ben gevraagd. Ik hou me volgens de bovenstaande heren niet aan de regels en moet me in allerlei bochten wringen om iets voor elkaar te maken. Heeft dat dan te maken met mijn tolerantie en stoïcijns zijn en maling hebben aan alle regels of zegt het iets over de ander. Het heeft bij mij tot nadenken gebracht, maar ligt het nu aan mij ?