De buurvrouw is gevallen met haar fiets. Zij is 57, goed getraind, sportief en heeft geen reden tot vallen. Maar toch … zij heeft een elektrische fiets aangeschaft vanwege milieu technische redenen. De school waar ze werkt is ongeveer 10 kilometer van haar huis vandaan en dat is prima te doen, zeker met een fiets met trapondersteuning. ’s Ochtends en in de middag lekker door de mooie Eempolder heen en in de verte de file zien, waar je dan niet in staat, lijkt me niets dan heerlijk. Zij is gevallen! Afgesneden door een auto.
Afgelopen week kreeg Jan Mulder voor zijn 70ste verjaardag van zijn zoons een elektrische fiets. Een leuk stukje poezie hield Jan er op na nadat Mathijs van Nieuwkerk de vraag stelde : “En …. hoe was het” en zoals Jan Mulder alleen het kan beantwoorden “Man wat een genot !! Je zet even aan en die middenweg tussen kracht en vliegen …. ” het fragment kan je DWDD (6 mei 2015) downloaden. Hilarisch!!
Dit is nu de beleving van een elektrische fiets. Maar het kan nog gekker. Op Koningsdag gingen we naar de stad. Op een bepaald moment komt er een Baboe, ook elektrisch, op ons pad. Als eerste snijdt de dame, met twee loszittende kinderen en een kreukelzone van enkel multiplex, mij om vervolgens het leven zuur te maken van Vrouw. Wij zijn toch stevige fietsers, maar dit spant wel de kroon. Op het moment dat er ruimte is geeft ze vol gas en vliedt weg. We proberen haar bij te houden wat ons natuurlijk lukt, om te achterhalen of deze elektrisch wordt aangedreven, en ja het klopt. Het blijft wel een raar fenomeen.
Hiermee wil ik gaan pleiten voor een aparte strook voor elektrische fietsen, rolstoelen, Baboe’s of soortgelijk vervoersmiddelen. In het wegdek zou door wrijving, contactloos, het apparaat kunnen worden opgeladen, misschien ook de mobiel, of de tandenborstel. Ik denk dat ik een patent ga aanvragen. Bijkomend voordeel met zo’n rijstrook, is dat ik direct weet wanneer ik door een opa van 80 ingehaald. Want als er iets is waar ik door geïrriteerd raak ….