Individualisme

Van de week voor het eerst met de scan-pas de C1000 doorgelopen. Waarom vind ik dit een verademing. Ten eerste de wachttijd bij de kassa. Die is er niet! Alles zet je gelijk in het kratje of doe je in de tas.

Dan ga je naar de betaalpaal, en snel sta je weer buiten. Geen boodschappen uit de winkelkar op de band en vervolgens weer in de kar.

Dat kon namelijk al bij de Albert Heijn, maar dat is mijn winkel niet. En de oplossing om via het internet te bestellen zoals de Albert, is te complex. Omdat je niet het juiste gevoel bij het product kan krijgen en het altijd lekker is om langs de aanbiedingen te lopen. Om het gevoel te hebben dat winkels je niet beduvelen maar het met de klant op hebben. Slaap zacht ….

Bij de kassa was het de laatste tijd toch ook niet gezellig meer. Een goedemorgen is vaak moeilijk en als ik geld bijpas om een afgerond bedrag terug te krijgen dan kijken ze me glazig aan.

Heeft dat dan te maken met de individualisering? Contact wordt niet meer gezocht, want o wee dat je wat van elkaar te weten komt, dat kan toch niet. De kassière is niet meer in geïnteresseerd in sociale prietpraat. Willen we als mensen zo min mogelijk communiceren met elkaar, bepaald door de waan van de dag gaan we door en nemen niet de ruimte om met elkaar te praten.

Als we naar de sportschool gaan zien we dat het heel belangrijk is om meer te doen dan alleen de sportoefening. De sportklassen vind ik dan ook het leukste. Na het sporten met elkaar praten is heel waardevol en ondanks dat er geen alcohol wordt geschonken worden we soms weggestuurd omdat de eindtijd is bereikt.

Afgelopen vrijdag was mijn vrouw ook naar de winkel, ook snel met de scanpas: “mij zien ze niet meer bij de kassa-rij …. ” waren haar woorden. Staat ze vervolgens een half uur te praten met een vriendin, de reden dat ze uit elkaar gingen waren de bevroren producten. Zo heb je ook niets aan een scanpas.