Op verzoek van Frans Biegstraaten een bericht over De geschiedenis van de familie (Van der) Biestraten, De la Bistrate, De Labistrate en Biegstra(a)ten. Eind 2016 of begin 2017 verschijnt een boek met een uitvoerige genealogie Van der Biestraten. Het boek is geschreven door Ger Matthee (die een Biestrate oma had) en drs. Ton Reniers. Zij hebben jarenlang onderzoek gedaan naar de familie, zowel in binnen- als buitenland. Twee jaar geleden benaderden zij mij om te vragen naar informatie over onze tak van de familie. Ik heb een bijdrage aan het boek geleverd door de mij bekende gegevens over de genealogie van onze Leidse tak te leveren (uitsluitend met niet meer levende personen). Ook heb ik een bijdrage geleverd door de vele familiewapens heraldisch te beschrijven.
Het boek bevat bijna 500 pagina’s met veel, zeer interessante historische informatie over onze Biegstraaten-voorouders en hun familie. Een korte samenvatting van de familiegeschiedenis die in het boek wordt beschreven volgt hieronder. De familienaam verwijst naar een nog altijd bestaande straat in Gilze, een dorp dichtbij Breda. Het oudste spoor is bijzonder: een authentieke akte uit 1297, waarin de abdis van het hoogadellijk stift Thorn en Arnoud van Biestraten als partijen optreden. Vanaf het einde van de veertiende eeuw is het mogelijk om het wel en wee van de familie van generatie tot generatie te volgen. Rond het midden van de vijftiende eeuw wonen er leden van de familie in Gilze, Dorst, Breda en Prinsenhage, maar ook in Gent (België) en Den Bosch. Het boerenbedrijf blijft de voornaamste bron van inkomsten. Een Dorstse tak ontwikkelt zich via Teteringen, Wagenberg en Zevenbergschen Hoek tot vooraanstaande kleiboeren. Helaas sterft deze tak in het derde kwart van de twintigste eeuw uit. De ook uit Dorst stammende tak Princenhage brengt schepenen, juristen, priesters en een notaris voort, terwijl de stam uit Gilze een aantal schepenen, gemeente-secretarissen en een schout kent. Ook deze takken sterven uit.
In 1502 vestigt een ongeveer veertienjarige jongeman Van der Biestraten zich met een oom en neef als handelaren in Lyon, waar hij zijn naam verfranst tot De La Bistrate. Later verhuizen ze naar Parijs, waar ze zich al snel manifesteren als ‘grootkoopman’. Als keiharde zakenmannen en handige politiek-economische strategen (een van hen gelukt het een handelscontract met de Russische tsaar af te sluiten) weten ze zich in te dringen in de op een na hoogste kringen van Parijs. Ze verdienen een fortuin en verwerven een adellijke titel. Deze tak sterft in mannelijke lijn rond 1650 uit. De broers en zusters van de genoemde jongeman verhuizen naar Brussel. Door huwelijk behoren zij al spoedig tot de ‘zeven patricische families van Brussel’, wat hun toegang geeft tot de hoogste kringen en tot lucratieve ambten. Een van de nakomelingen vestigt zich in de Franse stad Valenciennes, bekend om zijn textielhandel. Ook hij verfranst zijn naam tot De La Bistrate. Hij trouwt in tweede huwelijk met een rijke vrouw, een zuster van de bekende humanist Johannes Vivianus (ca. 1520 – 1598). Bij zijn jonge vrouw verwekt hij minstens 12 kinderen, waarvan een aantal vanwege de handel domicilie kiezen in Antwerpen, Middelburg en Amsterdam. Nazaten van de Antwerpse tak gelukt het om in 1682 in de adelstand te worden verheven. Met de wisselhandel (Antwerpen, Amsterdam) en handel in goederen en slaven op West-Indië (Middelburg) en graanhandel met de Baltische landen en Hamburg (Amsterdam) worden kapitalen verdiend. Hierdoor weten ze ook status gevende ambten te verwerven. Onderling onderhouden zij intensieve persoonlijke en zakelijke contacten. Alle takken sterven echter in de loop der zeventiende (Amsterdam), achttiende (Middelburg) of negentiende eeuw (Antwerpen) uit.
De in Brussel achtergebleven broers en zusters blijven dankzij gunstige huwelijken tot de gegoede kringen behoren. Een van hen wordt deken van een aldaar bekende rederijkerskamer. In de tweede helft van de zeventiende eeuw treedt maatschappelijk verval op, en kunnen enkele gezinnen met moeite de touwtjes aan elkaar knopen. Een van hen gaat rond 1700 zijn geluk beproeven in de textielindustrie in Leiden. Hij moet genoegen nemen met een baantje als schrobbelaar. Zijn nakomelingen werken ook in deze sector of zijn werkzaam als kleine zelfstandigen. Heten zij aanvankelijk nog Biestraten, op den duur gaan zij zich Biegstraaten noemen. Zij vormen de enige tak die tot op de dag van vandaag nog voortleeft. Onze gezamenlijke voorouder, de schrobbelaar, die vanuit Brussel naar Leiden vertrok is Franciscus Biestraten (1686-circa1750) die in leiden in 1711 huwde met Helena de Bruijn (1686-1756).
Het boek, circa 500 pagina’s, met veel illustraties, ingebonden en voorzien van een harde kaft, kost € 45,- (excl. verzendkosten). Als je belangstelling hebt voor dit boek dan moet je dat snel melden. De druk wordt binnenkort gestart en de oplage is afhankelijk van het aantal voorinschrijvingen. Wil je het boek bestellen stuur dan een mail naar .