Jan Smit en zijn vrienden gingen in het verleden met z’n allen op zon of skivakantie. Dit leverde hilarische beelden voor een paar weken televisie. Lekker lol maken, op ontdekking, eten, drinken en muziek maken met elkaar. Allemaal ingrediënten voor een heerlijke vakantie.
Nederland komt weer thuis, de eerste schooldag in Midden-Nederland zit er weer op en hoewel het pas midden augustus is en er nog mensen op reis zijn lijkt het gewone leven weer te gaan beginnen.
Terwijl ik mijn tijdlijn van het afgelopen half jaar op Facebook eens doorkijk bedenk ik dat ik het goed heb. Leuke berichten, foto’s, verhalen en filmpjes waar je vrolijk van wordt. Berichten van mijn kinderen en familieleden vol positieve en vrolijke boodschappen. En dan de vakantiekiekjes uit alle windstreken.
De een komt terug van een rondreis door Noord-Amerika de ander van twee weken Hoek van Holland.
Ja, ook die van mij staan er tussen. Met een geel kuiken zijn we drie weken door Frankrijk gefladderd. Van een camping met alleen Fransen, een camping op een berg, zo stil en afgelegen, dat je ’s nachts de muizen hoorde schuifelen en de Melkweg kon zien tot een gezellige familiecamping met Hollanders en een Nederlands animatieteam. Een leuke ‘nieuwe” ervaring om met een caravan te toeren. Maffe kiekjes op onze plek, een fles wijn, lekker eten, een mooi plaatje van een brug of rivier. Waarom doen we dit toch?
Je hoort de laatste tijd vaak: ‘Facebook? Ik stop ermee.’ of ‘Iedereen is maar op de telefoon bezig en online, geen gewoon gesprek meer mogelijk’.
Ik moet toegeven, ook ik nam me voor alleen ’s avonds mijn telefoon te checken op belangrijke berichten.
De eerste dag ging het al mis. Als je dan zo’n grappige caravan ophaalt bij de verhuurster en hij achter de auto hangt wil je dit toch delen. Enthousiast ga je op weg!
Stuurden we vroegen een kaartje, nu houden we elkaar op de hoogte via Facebook, Snapchat of Whats-app.
Buiten die vakantiebelevenissen om zie ik de leuke momenten met mijn gezin, samen uit eten, naar Armin van Buuren, Koningsdag of een klein festival in de stad. Het zijn de kleine dingen die de herinnering kostbaar maken en die we koesteren.
Is dat misschien waarom we de sociale media zo in ons leven toe laten?
Facebook is een Feelgoodboek geworden.
Sluiten we dan onze ogen voor het leed in de wereld? De misstanden in andere landen of de armoede in eigen land? Of verbloemen we onze eigen problemen en zorgen en spelen we mooi weer naar de buitenwereld?
Oh nee, zeker niet. Niemand hangt graag de vuile was buiten, dat gaat een ander niet aan. Maar kijk eens naar de reacties en het medeleven bij de aanslagen in het buitenland of wanneer iemand wordt vermist. De saamhorigheid en mooie woorden van troost geven de slachtoffers en nabestaanden kracht om verder te gaan.
Laten we ons vooral richten op de mooie dingen in het leven, de krenten uit de pap. De angst mag niet regeren.
Vanavond weer een Netflix feelgood serie van Hallmark kijken.