Armin in Disneyland Parijs

Afgelopen weekend zijn we even op en neer naar Parijs geweest. Op uitnodiging van Radio538 mochten wij een concert meemaken van Armin van Buuren. We waren daarvoor ingeloot. Bussen vol  met enthousiaste feestgangers hebben zich begeven naar wat later blijkt een Nederlands feestje in Disneyland. We hebben met z’n vieren de auto genomen, vrouw, dochter, haar vriendin en ik. Op het drukste moment van de dag vrijdag zijn we gaan reizen. Dat ging in Nederland nog wel goed, maar als je dan op de rondweg Antwerpen in de spits terecht komt, heb je nog wel een uitdaging.

Met avondeten mee hebben we er vijf uur en 40 minuten over gedaan om bij het hotel te komen. Het hotel hadden we twee dagen daarvoor geboekt een voorheen Etap-hotel, deze worden omgebouwd tot IBIS-budget hotels. De voorzieningen waren prima en voor 25 euro per persoon per nacht, inclusief ontbijt, is dat gewoon super.

Op naar Disneyland. Alles was geregeld, de parkeerkosten van 15 euro, de entreekosten van 66 euro en het concert van Armin van Buuren, onbetaalbaar. Als eerste hebben we wat rondgehangen in het park, een aantal attracties waren open, op de achtergrond niet die zweverige Disneysound, maar gewoon een vette beat. De een nog gevaarlijker dan de ander. De enige achtbaan waar ik in ga zitten is die van het kinder avonturenpark. Ik was gelukkig niet de enige. De vriendin van mijn dochter heeft met haar ‘parachute-landing’  de hoogtevrees op de proef gesteld.

Omdat mijn dochter mij niet wil zien dansen nemen we afscheid en spreken we af om na het concert elkaar weer op te zoeken. Onder overdreven zware beveiliging wordt Armin van de studio, waar hij een aflevering van ASOT had gedraaid, naar buiten begeleid. Dan barst het geweld los, dat was al even want Jens Timmermans heeft ons al opgewarmd. Overigens de maan scheen, was twaalf graden, prima temperatuur om in de buitenlucht te dansen. De show was gelikt, alhoewel ik verdenk dat de hele show tot in de finesse was geregeld. Het licht was op tijd, de teksten op het scherm passen precies bij de muziek, de verblindende klap licht kwam op het moment dat muziek op een climax was. En als laatste  … Armin voerde een show op, draaide een rondje op het moment dat het volgende nummer werd ingestart, hij stond met zijn rug naar de muziekset, rara hoe kan dat.

Met een toegift was het om 1.45 echt afgelopen. En niet zo’n beetje ook, in de wandeling naar de auto ging echt het licht uit en de Disneysound kwam er weer in. Logisitek is het goed geregeld. De winst zat in de prijs van het bier, € 5.50 en de snacks. Gelukkig waren de rijen lang dus dronken worden was er niet bij. Het publiek was een select gezelschap van vooral genieters, wat laatst een collega van mij zei is dat Trance iets is van eind twintig en dertigers. Het was voor mij ieder geval een goed georganiseerd feestje.

De dag daarna hebben we nog even Parijs in vijf uur gedaan.  Zaterdag, zon, volle winkelstraten, in de rij voor de Eiffeltoren, doodsangsten op de tweede tour, met knikkende knieën afdalen naar de eerste.