Cork
Vanochtend uitgezwaaid door Tim en Sheila in Killarney. We nemen eerst een stuk M-weg tot vlak voor Macroom. Dan duiken we de N en vervolgens R en L wegen. Vooral die laatste zijn smal en kwalitatief uitermate teleurstellend.
Maar het uitzicht onderweg blijft fascineren.
Ons doel is een kustplaatsje maar daarvoor bezoeken we de Drombeg Stone Circle. Elke keer weer vind ik dat indrukwekkend. Met name hoe ze in die tijd de juiste stand van de stenen konden doen zodat op 21 december de zon precies van over de heuvel op de steen schijnt en dat precies tussen de twee andere door komt. En ja, we loggen hier ook een cache, een virtual deze keer.
De reis vervolgt naar de kust, Glandore is het doel. We willen daar genieten van het zicht en koffie met iets lekkers. Als we aankomen is het heerlijk zonnig en we hebben het gevoel in Zuid Frankrijk te zijn. Wat hebben wij een geweldig weer de hele vakantie al.
Voor onderweg halen we wat broodjes en beleg.
Ballinascarthy is de volgende stop. Een virtual geocache bij een volledig metalen T-Ford. De familie van Henry Ford blijkt in dit dorp gewoond te hebben en later geëmigreerd naar Amerika. Als herinnering hieraan staat dit kunstwerk hier. We maken een paar foto’s, ook voor de cache. Dan genieten we daar van de lunch, al is dat maar kort.
Hier zitten een behoorlijk aantal wespen, Wilma wordt zelfs gestoken. Dat is niet fijn eten, dus we gaan snel weer verder.
Onze route is nu volledig N-weg en we schieten op naar Cork. Iets buiten de stad hebben we een hotel, het is een golf resort. Uitpakken en naar de kamer, we komen op een kruising van gangen, Alfons en Wilma gaan naar rechts en wij naar links. Voor het eerst voelen we zo’n afstand van elkaar.
Bij de binnenkomst voelen ook mijn kaken een afstand, de bek valt open! Wat een ruimte, wat mooi en heerlijk om als laatste accommodatie te hebben.
Ons balkonnetje zit in de zon en die van Alfons en Wilma in de schaduw. Dus komen ze op visite. We maken nog een restje wijn op en genieten even van het niet auto rijden.
Want een fly-drive is ook behoorlijk wat drive. Ook aan de zin daarin komt een einde, dat weten ze bij de reisorganisatie denk ik ook, het is niet voor niks maar 15 dagen met de laatste twee nachten in Cork.
Ik kies er voor om eens lekker in bad te gaan liggen. Mijn rug vindt dat heerlijk na twee nachten in een veel te zacht bed. Ik heb zelfs spierpijn bij mijn schouder.
Na het badderen gaan we eten in de pub van het hotel. We willen gewoon lekker hier blijven want er is een zwembad en sauna, daar willen we wel gebruik van maken.
Als we na het eten naar het zwembad, badmuts verplicht, gaan is de ingang via de Leisure. Je ziet ook een Gym waar mensen zich in het zweet werken. Die moeten de kleedkamer in en dan terug. Voor ons is het de kleedkamer in en dan erdoor.
Het zwembad is 20 meter lang heb ik gelezen, we kunnen dus lekker baantjes trekken, en 10 meter breed schat ik in. Dus lekker poedelen, in het hete bubbelbad, Turkse sauna en de gewone sauna. We worden helemaal Zen.
Als afsluiting van de dag nog een drankje in de pub en gezellig een potje kaarten. Al is die gezelligheid er gauw af. Marijke opent Dos en zet de helft van het gezelschap op meer dan 100 punten. Ze blijft maar winnen en vier keer delen later is het spel klaar. Ongehoord!
Het tweede potje gaat voor iedereen een stuk beter en zo kunnen we toch allemaal lekker gaan slapen.