Ring of Kerry
Vandaag staat er één ding op het programma, Ring of Kerry. Maar eerst ontbijten natuurlijk. Tim en Sheila verzorgen dat samen voor ons vieren. We zijn de enige aanwezige gasten.
Tim loopt enkele keren heen en weer voor spullen. Ik schat in dat zijn gezondheid niet meer optimaal is. Ik hoor zijn ademhaling al aankomen vanuit de keuken, voordat ik zijn voetstappen hoor.
En telkens als hij wat heeft gebracht gaat hij op een afstandje van onze tafel staan, een soort van centrale plek als alle plekken bezet zouden zijn, waarna hij een deel van zijn toeristische informatie deelt.
We verstaan inmiddels best wat Iers maar we vragen soms nog even wat na.
Sheila komt met de gekookte eieren aan met daarbij de mededeling ‘Eight minutes, as you told’. Want dat Nederlanders van hardgekookte eieren houden wist ze al maar vorige keer waren ze toch nog te zacht was de reactie. Dus ze had ons gevraagd wat de gewenste kooktijd moest zijn.
Wij smullen ondertussen onze magen vol. Als dat klaar is even boven de spullen pakken en dan gaan we op pad.
Ondertussen is ook het aantal van 50 reacties binnen op een van de vakantiedagen en heeft Alfons het beloofde foute filmpje geplaatst, ook nog een keer bij gisteren. Daar komen dus reacties op binnen.
Het eerste deel van de Ring gaat best snel. We komen langs mooie vergezichten maar rijden daar vooral langs. Ons doel is om naar Valentia Island te rijden en daar even te zijn. Dan hebben we de meest zuid-westelijke geocache van Ierland te pakken, Atlantic Whirlpool. Al blijkt later dat niet helemaal te kloppen. Maar daarover later meer.
De weg erheen gaat over van asfalt naar afgebrokkeld asfalt en dan komen we bij de aangegeven plek voor de auto. We wisselen de gympies om voor de wandelschoenen. Onze tocht begint met het klimmen over een gaashek om dan het pad te kunnen gaan volgen.
Langzaam maar zeker horen we het geweld van water op rotsen in volume toenemen. Nog even over een muurtje, inclusief gemonteerd trappetje, en dan een klein stukje nog en we zijn bij Culoo Rock.
Dan zien we het water langskomen en op de rotspartijen beuken. Geweldig altijd weer om te zien, ik besef dan telkens de enorme kracht die de natuur in zich heeft. Onze telefoons maken overuren om alles zo mooi mogelijk vast te leggen. Als dat gedaan is dan keren we terug naar de auto. Dit is het Ierland wat jij beschreef Ellen, rust en natuur en dat met elkaar.
Marijke is dan de persoon die in de blubber een munt van twee euro vindt bij de auto, die we zo hard nodig blijken te hebben. De cache wordt gelogd en dan zien we vlakbij een andere cache die eigenlijk echt de zuid-westelijkste is . . . .
Oké, daar rijden we dan ook heen. Vanaf de parkeerplaats is het dik twee kilometer heen en terug maar we doen het. Voor het parkeren moet betaald worden, twee euro! Marijke moet betalen deze keer met het gevonden geld.
De weg gaat langzaam schuin naar boven maar dat is voor ons nu geen moeite meer. Eenmaal boven staat daar Bay Head, een ‘sign-house’. Dat is blijkbaar weer wat anders dan een lighthouse.
De dames blijven even hoog, de heren dalen de schuine helling af naar de geocache “5000 kilometers to New York-Valentine Island”. Het is maar goed dat het droog is bespreken Alfons en ik samen. Want op nat gras deze hellingshoek afdalen geeft toch een hoog percentage uitglijden met dodelijke afloop.
Bij een restaurantje vlak voor de brug naar het vaste land drinken we nog even koffie. Dan gaan we weer verder met de Ring. Onderweg stoppen we bij diverse uitkijkpunten. De bekendste is Ladies View. Zoals Tim vertelde was ooit Koningin Victoria op bezoek, die heeft dan dames bij zich om haar te kleden, the Ladies. Op het moment dat Koningin Victoria ging varen op de drie meren van Killarney zaten de dames op de berg hiernaar te kijken want ze mochten niet mee op de boot. De bewuste plek van toen is nu dus het uitzichtpunt Ladies View.
We zijn al weer dicht bij onze B&B als er in de route nog iets bijzonders gebeurt. De weg gaat net iets meer dan enkelbaans door een berg heen. De touringcar die een plek of acht voor ons rijdt kan er net doorheen. Dus er ontstaat file. Moet je nagaan dat hier massa’s bussen rijden overdag, we zijn blij dat we aan de late kant zijn. Eenmaal aangekomen alles uit de auto wat de koffers weer in moet want morgen rijden we naar Cork. Onze laatste bestemming van de reis.
Voor het eten gaan we naar het centrum toe. We vinden weer een restaurant met voor ieder wat lekkers. Zowel voor als na het eten lopen we nog wat door de stad. Het geeft alles bij elkaar een voorraad aan lekkers, drinken en souvenirs.
Terug bij de B&B spelen nog een spelletje en drinken nog wat. Tijd om te gaan slapen!