Op het bankje van station Monterosso. Een uitermate mooi dorp. Ik denk het mooiste van de 5 dorpen.
Na een hopeloze nacht, dat is eenmaal mijn probleem, hebben onze tent moeten verplaatsen. Dat wisten wij vooraf en dat kon onze pret niet te drukken. Er hoeft namelijk geen Mammoet aan te pas komen om dat kleine koepeltentje te verplaatsen. Al snel is de boel op de nieuwe plek ingericht. En we besluiten de 5T (Cinque Terre) te doen. Met de trein reizen wij naar de verste van Levanto vandaan: Riomaggiore. De trein loopt leeg, het dorp in. Wij pakken nooit de gebaande paden. Of je nu in Venetië zit of in Rome, neem altijd die paden die leiden tot een verrassing. Verwacht dan het onverwachte. Riomaggiore heeft niet het bijzondere wat Monterosso wel heeft. Ik denk dat hier de commercie is losgeslagen. Dus dan maar een station terug, Mamarola. Maar wij zijn zulke sufdozen, als we vooraf een wandel en treinkaartje hadden aangeschaft was een keer stempelen voldoende. Nu allerlei stress om een kaart te kopen terwijl je weet dat die Japanners de beste plekken weer innemen. Apparaat defect en wij willen toch een kaartje. Zwartrijden dan maar, of niet. Het lukt. Marmarola heeft een iets gemoedelijker sfeer. En ook hier verwacht het onverwachte. Leuk om door de steegjes heen te zwerven, een ijsje te eten. Op naar het derde plaatsje Corniglia. Hier hebben we alleen het station gezien. Wilma zegt, kom snel de trein weer in. De afstand tot het plaatsje was de druppel. Dus Vernazza werd het. De straten komen hier uit op een groot plein welke aansluit op een klein strand van de Middellandse zee. Het plein is omringd met eettentjes en veel volk is op de been. Hoofden lopen, nee, maar wel druk.
En Italië zou Italië niet zijn dat zij iets beloven maar niet waarmaken. Langs de route kan je lopen voor €7,50 kan je de route die constant vergezichten geven over dorpjes, de Middellandse zee en de bewegingen daarop. Die route is twaalf uur lopen bij elkaar, maar tussen Riomaggiore en Corniglia is de route stuk. Wordt pas verteld als je hier bent. Dit is net als de Eiffeltoren de lift naar de derde etage niet gaat. Of London- eye maar één cabine heeft ….
Wij kiezen de route van Vernazza naar Monterosso. Een route van anderhalf uur met een hoogte verschil van 300 meter waarbij hartslagen worden bereikt als die is van een Spinning avondje. Dus Work-out deze vakantie weer gehad.
Toen Monterosso in. Het schone shirt wat ik heb aangetrokken (en Wilma ook) kon gelijk de was in. En toch …. veel jonge vrouwen komen langs in de meest mooie vorm, in sportieve bikini. Tot er ook een vrouw van tegen de zestig er zo bij loopt, dit beeld krijg ik nooit meer van het netvlies. En de types die hun zondagse kledij hebben aangetrokken en op slippertjes deze route doen.
Net op het moment dat we de afdaling inzetten worden we wij verrast door een man die een soort verkooptentje heeft gemaakt en ijskoude Limocello limonade serveert. Net op het moment dat je snakt naar suikers komt dit langs. Heerlijk.
Monterosso is de mooiste en het rustigste. Je merkt dat mensen 5T moe worden en eerder klaar zijn met zo’n dorp. Maar waar vindt je een tomatengaard midden in de stad, maar ook een uitgestrekt strand en toch de intimiteit in die kleine straatjes. Ja dit is ons dorp. En mocht je de intentie hebben om 5T in een half uur te willen doen, pak dan Monterosso. Thuis gekomen toch even een douche gepakt.