Er zit ijs op het vriesvakje, dat is dan weer een voordeel, van het wat kouder zijn. Hier en daar wordt er wat zon gepakt, maar over het algemeen is het bewolkt. De komende dagen wordt er wat minder weer voorspelt. Even een rondje met de auto doen Over Land en Water. Een route van 110 kilometer rond de Dordogne. Volgens een aantal mensen hier een onderkent gebied waar ook zoveel te halen valt. Eerst aan op Clergoux om op de route te komen, kasteel de Sédières even aangedaan, morgen zullen wij daar een rondje doen. We bewegen ons door de bossen maar vooral op wat hoogvlaktes. Behalve daar waar we richting de Dordogne duiken. Over een spoorbrug (wat nu een autobrug is) bij Marcillac-la-Canillac, dit meer ziet er mooi uit, maar zou meer activiteiten moeten huizen. Op naar de Pont du Chambon, een hangbrug over de Dordogne. Hier is de rivier meer dan 150 meter breed, mede door de Barrages verderop. Hier is de Dordogne een stuwmeer met mooie vergezichten en enorm groen. Geprobeerd een cache te vinden, maar helaas. Het is al etenstijd en rijden richting Auriac, bekend om de Sothys tuinen. Wij stappen daar een restaurant binnen maar worden daar direct weer naar buiten gewerkt. Of een familiefeestje, of wij zien er te gewoon uit. Goed rondje om de kerk gedaan. Het dorp is niet groter en wat opvalt is dat er zoveel leegstand is. Dan kan je een heel mooi product hebben (parfum Sothys) maar leegstand voorkom je daar niet mee. We vervolgen de weg naar Saint Privat, eigenlijk wijken we daarbij van de route af, maar niet te missen lokale hotel (Opzoeken) worden we verwelkomd door een frêle dame, zo weggelopen uit de filmset vijftig jaar geleden. En zij kan nog enkele salades aanbieden. Wilma neemt een Salade Argentat en ik een Plache Argentat. Zo staat dat op de kaart, weet ik veel dat daar plankje wordt bedoeld. Staat dus een schrijffout. Het is heerlijk en na een koffie vervolgen wij onze weg naar Argentat. Een plaats aan de Dordogne met een ogenschijnlijke grandeur, vanuit het verleden dan. Want veel is er niet meer over. Even over de kade gelopen en de mooie panden worden ontsiert door ijssalons en andere uitbaters. De overkant van de Dordogne doet het beeld weer fleuren. Een vrijstaand huisje met 3600 m2 doet hier rond de €150.000, daar waar je in Amersfoort minstens het tienvoudige voor moet neerleggen. We verlaten Argentat en rijden naar de Barrages. Er zijn er twee opvolgend, Barrage du Sablier en Barrage du Chastang. De laatste imposant met een verval van 79 meter. De zwaluwen vliegen af en aan en zo ook de waterjuffers. Laatste blik op de Dordogne, doet ons een politieauto achtervolgen. Zij gaan niet hard genoeg, dus ben ze wat aan het opdrukken tot we ze uit het oog verliezen in La Roche-Canillac. We passen net door de straatjes van dit dorp, eigenlijk wel zat keren we terug naar de camping. Daar hebben we de noodrantsoenen aangesproken omdat de hele camping kip en patat aan het eten is, en wij ons daarvoor ons niet hebben aangemeld.