In de winter zou je zelfs hier een sneeuwvlok horen vallen zo immens stil is het hier. Van God en iedereen verlaten voeren het echtpaar Hoeijen en zoon deze camping enkel van april tot september. Maar wat een rust en een stilte, zeker in vergelijk met het capitale geweld wat er af en toe voorbij kwam in Poncin. Het weer zag er Hollands uit. Vele wolkenvelden en zon wisselen elkaar af op de dag. We hadden afgesproken op de camping te blijven. De tijd wordt dus gevuld met lezen, puzzelen en Rummicuben. En in de zon liggen. Eind van de dag heeft Alfons ongemerkt toch weer een verbrande kop opgelopen. Over lopen gesproken. Ondanks de volstrekte leegte is het hier een walhalla aan geocache halers. Een aantal trails zijn hier neergelegd. We hebben de eerst geprobeerd een stukje te lopen en halen al snel nummer 1. Nummer 2 en 3 zijn niet gevonden, ondanks de zoekkunst van Wilma. De avond wordt gevuld met muziek, zang en dans door gasten op de camping. Onze buren, Wilmar en Marieke de Boer (Image33) verzorgen gitaarmuziek en zang. Onder het genot van lokale drankje Ricard hebben we de avond afgesloten.