Le Pic Saint Loup
Slechte nacht, want we willen vroeg op. Om een berg te beklimmen met deze temperaturen is het verstandig om op tijd te vertrekken. Dat is net zoals naar Montpellier ook niet helemaal gelukt, maar om 10 voor half 10 staan we aan de voet van de berg. 5 caches voor onderweg en een fotocache op de top. En wat kan je veel op een berg. Gewoon wandelen, wandelen met je hond, geocachen, maar ook op en neer rennen (en niet één maar een aantal mensen) en als laatste een mountainbiker, levensgevaarlijk.De caches waren zo eenvoudig verstopt en toch niemand heeft het door. Dat is wel leuk. De top was adembenemend en ook beangstigend. De berg was als het ware opgeduwd vanuit een kant waardoor er een enorm steile rand (ravijn) is ontstaan. Gelukkig hebben we de plaatjes nog. Wel een drukte van belang en zo zie je dat het toch redelijk eenvoudig is om op de top te komen. En dan thuis merk je toch dat zo’n klim behoorlijk impact heeft op je gesteldheid. Om 12 uur waren we terug en we hebben geluierd tot het eten, dat natuurlijk al klaar was. Vlak voor het eten drijven er wolken het land binnen.Kijken wat de dag ons morgen gaat brengen, want wat betreft het weer, we mogen nog steeds niet klagen.