Belvedère de la Croix
Op tijd op om een cache te doen. Ja, ja, op tijd. Niet eerder dan elf uur vangen we de reis aan. Het is maar twee en een halve kilometer van ons vandaag. Had eventueel lopend gekund, maar niets is minder waar. Deze twee en halve kilometer lag wel bergopwaarts. Een prachtige vergezicht over de baai van Cannes en de twee voorliggend eilanden in een oase van rust (als krekels daaronder vallen) in een stukje natuur onvoorspelbaar maar meer dan honderd dertig jaar geleden gereserveerd. Het is een vervallen gebouw waar de cache moest worden gevonden. Deze ging eerst mis omdat we niet goed hadden gekeken.
We zijn voor het eerst niet naar het strand geweest, dat laat niet onverlet dat er wel wat moest worden gekocht. Een jurkje en een rokje was het resultaat.
In de avond lekker makkelijk gekookt, route uitgestippeld voor zaterdag, er moet worden gekanood, en zware praat voor de vakantie. Dat makkelijk koken was toch moeilijker dan gedacht. Twee pizza’s zijn ongeschonden de oven uit gekomen, maar de derde was een pizza gemaakt op houtvuur, nou in vuur en vlam heeft deze gestaan. Gelukkig hadden we nog een zak chips.