Monaco
Altijd al gedroomd om in Monaco willen zijn. Nou droom wordt een illusie. Zien en gezien worden, daar draait het om, of je nu een Ferrari rijdt of met een echte LV-tas loopt, het gaat om die kick. Waarom zou je 750.000 euro betalen voor een tien hoog flat van 100 m² omdat je dan naast Boris Becker woont of bij Michael Schumacher. Wel stoer om de curvestones te zien en je even in de F1 te wanen. En dan die prijzen op het terras, pitsstraat, die meer zijn dan een goeie Mojito aan het Leidseplein in Amsterdam. Linksaf bij het Zwembad, even die cache ophalen, zo weer een Europees land van de kaart gestreept. We hebben nog een tweede gezocht, maar niet gevonden. Langs de haven zijn we door de Tunnel gegaan. Wel even alle schepen bekeken en er lagen mooie maar ook foeilelijke tussen. Neem 007, een paars schip of More uit Londen. Buitenkant of … Door de Tunnel heen worden we getrakteerd door een vergezicht over de Middellandse zee. Het is bloedheet en met een rust in het park achter de Casino lopen we terug naar de auto. We besluiten de snelweg te mijden, en hopen daarbij langs de kust nog wat vergezichten te mogen zien. Tot we opeens midden in Nicé zitten, we hebben het niet door, maar parkeren toch maar even bij La Fayette. Een broodje Panini en broodje Americano worden verorberd. Drie kwartier duurt het voordat de schoenen van Eline worden gevonden, gelukkig komt ze niet naar buiten met een Olifant.Terug naar Cannes nog even wijn inslaan voor de avond en ons gereed maken voor het diner. Koude pasta, met zalm en garnalen ik ben benieuwd.
Dit was goed te eten. Eerst verdeeld over twee schalen met het idee dat we morgen de tweede schaal zouden leegeten. Helaas, ook de tweede schaal moest er aan geloven.In de avond is iedereen in de boeken gedoken. Ieder had zijn eigen plaats.