St. Anton
Vandaag een route lopen in St. Anton de Montafon. Dit zou redelijk haalbaar zijn voor Wilma, dus gaan met die banaan. De hoeveelheid caches was voldoende dus laten we maar gaan. Dus wij er op af nadat we weer een eitje hebben genomen bij het ontbijt. Bij de auto aangekomen had ik de hele nacht het raam open gelaten. De richting aanwijzer ging alleen nog maar naar rechts. De meest rechte weg tussen twee punten is een lijn. Zal ik mijn bergschoenen aandoen of niet? We lopen over een erf, komen een paar koeien tegen, om bij cache nummer vijf van de zes uit te komen. Veel gezoek, maar niets gevonden onder de brug. Dat geldt ook voor nummer 6, 4 en 3. Bij nummer 2 begrijpen we de bedoeling van de logger, door naar nummer één. We konden daar ons niet aan de indruk onttrekken dat dit een homosuele plek was, in een rode Peugeot werd een van de mannen behoorlijk genilfiskt. In ieder geval was hij zijn nagels aan het lakken. Als je dan rond hen gaat zoeken en je mocht eens bukken …. Nee, dat was een slechte ronde, dan maar na het kopen van brood de Bartholomeusberg op. Weer een hele andere invalshoek van de Montafon. Klimmen tot een respectabele hoogte om in de verte te begrijpen hoe Grabs in het skigebied valt. Dan zie je echt dat het een afdaling heeft, kleintje, maar toch. Langs Innerberg, waar we de lunch nuttigen terug via Silbertal. Even nog een kaart kopen voor pa van Benthem en ma Bieg, nadat we ze ook hebben gebeld. Rondje om de kerk, vuilnis in de prullenbak waar we deze gisteren ook al in deden en weer naar boven.Waar heerlijk en eenvoudig gegeten waarna we de zoveelste Castle hebben gekeken.