Niets te melden, genoten van de intense stilte die er heerste. Wat krekels, ruizen van de wind, meer niet. Echt een bijkom dag, tot laat zonder warmere kleren buiten gezeten.
Het was de avond van de wesp en de mot. De mot die de afwasbak als landingsplaats zag. Nadat ik hem had leeggepompt en mond op snuit beademing had gegeven heb ik hem buiten gelaten. Misschien ten prooi gevallen aan kleinsoortig andere dieren. En de wesp, wel vijf keer is hij door de vlam gevlogen, het enige licht wat in ons huisje aan was. Met hete poten en een afgebrande angel heeft hij/zij al gillend het pand verlaten. We hebben ze beide laten leven, zo’ n diepgang zat er ook in onze gesprekken 😉
Want Wilma heeft nu uitgelegd hoe een zwaluw vliegt, vraag het haar maar!