Heel bijzonder, een cache in een vallei waar vroeger papier werd gemaakt. Maar eerst naar Sasso toe, ja en dan vertrouwen op de navigatiesystemen die aanwezig zijn. Één in de vorm van Wilma, zij had zich niet met de route bemoeid, navigatie twee de Garmin, die niets begrijpt van hoofdwegen en subwegen en als derde de TomTom die alleen de kortste weg kiest. Dat laatste hebben we geweten. Dorpen als Roina, Fornico en Zuino zijn we doorgegaan. Zal ik de spiegels inklappen, hoe kunnen die auto’s hier komen en eigenlijk is alleen een fiat 500 hier geschikt.
Op een bepaald moment komen we op de hoofdweg naar Sasso om daar de cache te halen. Soms begrijp je niet dat mensen in zo’n dorp willen wonen. Uitzicht is prachtig, maar om je daar nu iedere keer omhoog te hijsen naar je huis, mij niet gezien.
Toen op zoek naar de lunch, het begon inmiddels te regenen dus wij op zoek naar een onderkomen in Toscolano. Café Latte is niet gelijk aan Café Americano en twee broodjes bestellen en drie afrekenen. Het zal wel door het weer komen.
Maar na de bui Valle delle Catiere in, helaas niet alle informatie meegenomen, maar wat is het raar om in de voetpaden te treden van papiermakers. Aan het eind van de achtiende eeuw werd in het vallei papier gemaakt, toen ook vechten tegen de koude in de winter, het optrekkende vocht en andere ongemakken. Er staan nog enkele huizen waar mensen wonen. Ook dan begrijp je niet wat die mensen beleven. We hebben de cache niet gehaald, maar proberen dit deze week nog een keer te doen.
’s Avonds heerlijk uit gegeten, wel in het park want het weer was nog steeds slecht.
Inmiddels is het maandagmorgen 11:20, de regen is gestopt. We zien de overkant nog niet, maar hebben al wel meer zicht dan de start van de ochtend. Van verveling heb ik foto’s van het ontbijt gemaakt.
Boek zoeken: Jamie Oliver 30 minuten, foto toevoegen.